Uchwała nr 31/R/15
Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa
z dnia 9 grudnia 2015 r.
w sprawie uchylenia uchwały.
Na podstawie art. 33 pkt 10 i 15 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa (Dz.U. z 2014 r. poz.1946) oraz § 3 pkt 11 i 12 regulaminu Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa uchwala się, co następuje:
§ 1.
Uchyla się sprzeczną z prawem – wydaną bez podstawy prawnej – uchwałę nr 74/R/2015 Okręgowej Rady Warmińsko-Mazurskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa z dnia 18 listopada 2015 r. (bez tytułu).
§ 2.
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Uzasadnienie
Uchwałą 74/R/2015 Okręgowej Rady Warmińsko-Mazurskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa z dnia 18 listopada 2015 r. (bez tytułu) okręgowa rada postanowiła zaskarżyć uchwałę nr 26/R/15 Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa z dnia 21 października 2015 r. uchylającą uchwałę nr 62/R/2015 Rady Warmińsko-Mazurskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa z dnia 2 października 2015 r. w sprawie prowadzenia przez Warmińsko-Mazurską Okręgową Izbę Inżynierów Budownictwa kursu przygotowawczego do egzaminów na uprawnienia budowlane rada podjęła decyzję o prowadzeniu kursu przygotowawczego do egzaminów na uprawnienia budowlane.
Ponadto uchwała powierzyła jej wykonanie prezydium okręgowej rady oraz udzieliła prezydium upoważnienia do zaciągania zobowiązań niezbędnych do wykonania uchwały, w tym kosztów wpisu sądowego i zatrudnienia pełnomocnika.
Jako podstawę podjęcia uchwały rada wskazała art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa (Dz.U. z 2014 r. poz.1946) oraz § 2 pkt 1 regulaminu okręgowych rad Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa.
Żadna z powołanych w uchwale podstaw prawnych nie upoważnia do podjęcia tej uchwały.
Zgodnie z tym przepisem okręgowa rada kieruje działalnością okręgowej izby. Nie jest to przepis samoistny do podjęcia przedmiotowej uchwały.
Krajowa Rada jest zobowiązana przepisem art. 33 pkt 10 i 15 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz.42 z późn. zm.) oraz § 3 pkt 11 i 12 regulaminu Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa do kontroli uchwał okręgowej rady w zakresie ich zgodności z prawem, uchwałami i regulaminami a w razie stwierdzenia sprzeczności uchwały okręgowej rady z tymi przepisami uchyla uchwałę okręgowej rady.
Uchwała okręgowej rady podjęta została bez podstawy prawnej i narusza uchwały Krajowej Rady, co musi skutkować jej uchyleniem.
Ponadto wskazać należy, że uchwała okręgowej rady kwestionuje legalność uchwał Krajowej Rady podjętych skutecznie na podstawie art. 33 pkt 10 i 15 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz.42 z późn. zm.) oraz § 3 pkt 11 i 12 regulaminu Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa.
Tego rodzaju działanie okręgowej rady w sposób rażący narusza prawo. Okręgowa rada kwestionuje uchwałę Krajowej Rady do czego nie posiada podstawy prawnej.
Okręgowa rada nie ma kompetencji do kwestionowania uchwał Krajowej Rady a ma wręcz ustawowy, statutowy i regulaminowy obowiązek stosowania się do ich rozstrzygnięć.
Należy podkreślić, że ewentualna skarga wnoszona w wykonaniu przedmiotowej uchwały byłaby wnoszona nie przez stronę, a przez organ podległy na organ wyższego stopnia, co jest prawnie niedopuszczalne i potwierdzone jednolitym orzecznictwem sądów administracyjnych.
Stosownie do przepisu art. 58 § 1 pkt 6 ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd odrzuca skargę jeżeli wniesienie skargi jest niedopuszczalne. W konsekwencji okręgowa izba poniosłaby koszty postępowania sądowego które musi skończyć się odrzuceniem skargi.
Skarga wniesiona przez podmiot nie będący stroną postępowania administracyjnego nie może być rozpatrzona ponieważ podmiot taki nie może być uczestnikiem postępowania sądowoadministracyjnego.
Stanowisko powyższe potwierdza m.in. wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 października 2012 r. sygn.. akt VI SA/Wa 1871/12 i cytowane w nim orzeczenia NSA.W związku z powyższym zasadny jest wniosek o odrzucenie skargi.
Działanie okręgowej rady uznać należy za szczególnie naganne i szkodliwe ponieważ w sposób rażący narusza prawo i naraża okręgową izbę na szkodę majątkową spowodowaną obowiązkiem pokrycia kosztów wszczęcia i prowadzenia niedopuszczalnego prawem postępowania sądowego.
Krajowa Rada uwzględniając działanie okręgowej rady w warunkach kontynuowania łamania prawa uznaje za stosowne poinformować Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej o zaistniałej sytuacji celem rozważenia zasadności wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wobec osób winnych łamania uchwał organów izby stosownie do art. 41 pkt 3 w związku z art. 45 ust.1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa (Dz.U. z 2014 r. poz.1946).
Krajowa Rada jest zobowiązana do reagowania na działania zmierzające do naruszania ustawy i uchwał Krajowej Rady uwzględniając także fakt, że działania te podejmowane są przez osoby pełniące w izbie funkcje wymagające szczególnych kwalifikacji etycznych.
Krajowa Rada jest zobowiązana przepisem art. 33 pkt 10 i 15 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa (Dz.U. z 2014 r. poz.1946) oraz § 3 pkt 11 i 12 regulaminu Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa do kontroli uchwał okręgowej rady w zakresie ich zgodności z prawem, uchwałami i regulaminami a w razie stwierdzenia sprzeczności uchwały okręgowej rady z tymi przepisami uchyla uchwałę okręgowej rady.
Uchwała okręgowej rady podjęta została bez podstawy prawnej, narusza przepisy ustawowe i uchwały Krajowej Rady co musi skutkować jej uchyleniem.
Krajowa Rada zobowiązana jest do podjęcia przedmiotowej uchwały w celu przywrócenia stanu zgodnego z prawem i dobrymi obyczajami.
Mając powyższe na względzie rozstrzygnięto jak w uchwale.