Uprawnienia budowlane wydane na podstawie
§ 9 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia z 1962 r.

Zgodnie z art. 104 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane ( Dz. U. z 2003r., Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.) osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskały uprawnienia budowlane lub stwierdzenie posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, zachowują uprawnienia do pełnienia tych funkcji w dotychczasowym zakresie.

Powyższy przepis deklaruje poszanowanie praw dobrze nabytych. Oznacza to, że uprawnienia budowlane uzyskane pod rządami poprzednio obowiązujących przepisów pozostają w mocy, a zakres ich nie ulega zmianie.

Zatem, uprawnienia budowlane uzyskane w oparciu o przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r.- Prawo budowlane (Dz. U. Nr 7, poz. 46 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Przewodniczącego KBUiA z dnia 10 września 1962 r. w sprawie kwalifikacji fachowych osób wykonujących funkcje techniczne w budownictwie powszechnym (Dz. U. Nr 53, poz. 266), uprawniają do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie w zakresie określonym w decyzji o ich nadaniu.

Z uwagi na powyższe, uprawnienia budowlane uzyskane na podstawie § 9 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia z 1962 r. w specjalności instalacji i urządzeń elektrycznych, zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia są uprawnieniami bez ograniczeń w zakresie całej specjalności, tj. instalacji i urządzeń elektrycznych obejmującej projektowanie i kierowanie robotami budowlanymi.

Przyjmuje się, że zakres uprawnień budowlanych nadanych na podstawie ustawy Prawo budowlane z 1961 r. w specjalności ,,instalacje i urządzenia elektryczne" odpowiada zakresowi specjalności: ,,sieci, instalacji elektrycznych i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych", określonych w obowiązujących przepisach. Wówczas nie istniała bowiem żadna inna specjalność w powyższym zakresie, należy zatem uznać, że obejmowała ona całość zagadnień w specjalności elektrycznej.